Te midden van het Grote Netewoud.

Het is een verzamelnaam van een resum quasi-aaneengesloten natuurreservaten langs de Grote Nete met een totale oppervlakte van 340 hectare aan moerassen,vennen,broekbossen en heide, en heuvelachtige zandvlaktes.

De vloyen (natuurgebied en het Totterpad ligt midden in het Grote Netewoud en heeft een bezoekerscentum waar je iets kan drinken of picknicken. Adres: watermolen 7 2450 Meerhout .

Je ziet hier de vistrap op de Grote Nete..Een vistrap is een waterbouwkundig kunstwerk dat tot doel heeft vissen toegang te geven tot een door een dijk, dam, stuw of sluis ontoegankelijk geworden achterland.

Er werd hier een veilig strandje aangelegd dat afgeschermd is van het water door hek langs waterkant.

.

De oude watermolen die volledig stuk en verwaarloosd was, is volledig gerenoveerd door vrijwilligers. Het heeft lang geduurd maar was het wachten waard. Het werk werd volledig geleverd door vrijwilligers die voor deze knappe realisatie een pluim op hun hoed mogen steken. Hij werkt terug fantastisch en je kan hem op verschillende plekken bekijken.

Watermolen bekeken van binnen achter plastieken wand.

Avontuurlijke maar veilige brug

Brug beken van opzij.

Nieuw pad .Op stapstenen door het water

Bedankt voor jullie bezoek en reacties en fijne dag verder

Geschiedenis en natuur verbonden. Welkom in Roosendael

Hier vindt men vijf eeuwen religieuze geschiedenis. Achthonderd jaar geleden werd langs de Nete een cisterciënzerabdij opgericht die vijf eeuwen zou bestaan. Het poortgebouw dateert van einde 18 de eeuw en werd nadien gebouwd om domein helemaal af te sluiten

De ringgracht dateert van beginperiode .In de 19 de eeuw werd het een buitenverblijf van een welgestelde familie en werd een indrukwekkend Engels landschapspark aangelegd met immens oude platanen, lindebomen en paardenkastanjes.

Er is daar ook een kinderboerderij met ezels en geitjes

Er groeien duizenden sneeuwklokjes in het park ,in het bos en aan de ringgracht. Nadien verschijnen op het domein ook massa daslookplanten die dan weer andere witte bloempjes laten verschijnen en een lookgeur die overal blijft hangen. Tegen de zomer vindt men hier ook tal van stinsenplantjes dat zijn planten en bloemen die uitstekend groeien op kalkrijke grond.

Langs een heel oude muur rond de boomgaard en langs de gracht duiken ook overal sneeuwklokjes op.

Aan de knaagsporen zie je dat de bever hier ook is opgedoken

Dit pesthuisje is net als de slotgracht origineel bewaard

In de slotgracht ligt op 1 plek een eilandje met een verwaarloosde boogbrug

De foto van de reigers op nest is niet zo’n goede foto. Vermits ze hoog in de boom tussen de takken zaten en elkaar het hof maakten. Ik ga nog wel eens terug om te proberen betere foto te maken en zal deze foto dan vervangen. Ik dacht eerst dat het reigers waren maar ze vlogen met gestrekte hals en dan zijn het ooievaars. De eerste blijken al terug te zijn van 8 februari

Wapenschild van de abdij

Bedankt voor jullie bezoek en reacties en tot gauw.

Hopelijk hebben jullie geen schaden na doortocht van storm Franklin

Babbelkroonbos en Babbelse plassen een sneeuwklokjes reservaat

Op nattere plaatsen zie je ook sneeuwklokjes en in het voorjaar de zeldzame beekpunge, een waterplant met blauwe bloempjes en de dotterbloemen

We vertrekken aan de Boskapelweg in Kontich maar je kan ook vertrekken aan de kerk van Kontich kazerne, aan de Sint Michielskerk of Ferdinant Maesstraat in Waarloos. We lopen het boskappelenpad af .Waar aan begin en op einde een historische kapel staat, daterend uit de 17de en 19de eeuw.

Dit is de kapel vanaf de zijkant bekeken Klikken om foto’s te vergroten hieronder

Bij de eerste boskapel staat een bosmonument dat in 2014 gerealiseerd werd in kader van plattelandsproject “Buitengewone plekjes”

Op fotootjes hieronder klikken om te vergroten.

Uit boom van vroeger bos werd dit kunstwerk gesneden

Zicht op de babbelkroonbeek

De 2 de kapel aan einde van pad.

Binnenkant kapel ook hier weer gefotografeerd door gaatje in traliewerk.. Tekst op muur kapel. Parochie Lint dankt onze Lieve Vrouw ten Bosch voor bescherming tijdens oorlog 1940-1945 Ave Mar1a

Dit vlonderpad loopt door nat gebied en is een vlinderpad in de zomer. Op fotootjes hier onder drukken om te vergroten

Een wandeling door de babbelse plassen toont dat er ondanks koude en storm, lente in de lucht hangt.

Sneeuwklokjes reservaat

Bedankt voor jullie bezoek en reacties. Hopelijk hebben jullie de storm goed doostaan. Tot gauw.

Wandelen in Tielen

Tielen gekend als muziekstad, Mooi gerestaureerd station, zijn wandelwegen, de watermolen en hof van Tielen. Het is een knooppuntenwandeling 40-41-95-42-43-44-45-46-40

Het was een koude maar zonnige dag als we langs akkers en hoeven trekken. Bijna een derde van de totale oppervlakte wordt hier gebruikt als oefenterrein voor Tielens Derde bataljon Para’s en is niet toegankelijk voor publiek. Het bestaat uit bossen, moerassen, vennetjes en weilanden

Het voormalige gemeentehuis is in neoclassicistische stijl gebouwd en opgericht door architect P..Taymans in 1876.Het wordt nu gebruikt als erfgoedhuis waar o.a de heemkundige kring haar documentatiecentrum heeft.

We parkeren aan knooppunt 40 de grote parking voorbij station en genieten van een beeldje dat na de renovatie van station geplaatst werd. De spoorweg werd er aangelegd in 1855 en Tielen werd daardoor doormidden gesneden.

We gaan onder de spoorweg door om door het platte land te wandelen

We wandelen verder door dreven en langs velden naar de watermolen van Tielen

De molen is gelegen op de Aa-rivier. en dateert waarschijnlijk uit de 15 de eeuw. Het was een dwangmolen en hoorde toe aan de heren van Tielen.De molen is van het type onderslagmolen. Sinds 1967 ligt hij op en aftakking van de Aa. De oudste vermelding gaat terug tot 1526. Het oorspronkelijke houten waterrad werd in 1943 vervangen door een metalenrad. De molen is buiten gebruik van 1970.Het waterrad aan molenhuis heeft aansluiting met sluizensysteem van hout en natuursteen

Het nu beschermde molenhuis dateert van 1681 maar heeft nog een oudere kern. Het molenhuis bestaat uit een woon-en stalgedeelte.

Het eilandje tussen de 2 rivierarmen, met molenvijver en gekasseide weg van de ene brug naar de andere, is ook beschermd landschap.

Op kleine fotos drukken om te vergroten.

We wandelen verder tussen het groen naar het oude kasteel Tielenhof.

Zicht op poortgebouw. We wandelen rond de oude vesten. Dit is één van de oudste gebieden van grondgebied Tielen.je kan het kasteel langs de voorkant bekijken. Het is omgeven door een diepe gracht. Het is een middeleeuws kasteel dat nog bewoond is en vermoedelijk in de 14 de eeuw werd gebouwd. Binnen de grachten werden romeinse munten gevonden. In 16de en 17de eeuw werd het een zomerverblijf. Bij restauratie in 1830 gingen heel veel van de middeleeuwse kenmerken verloren.

Zicht op pootgebouw.

Ik sluit af met een prachtig kunstwerk dat in de tuin van de watermolen stond.

Bedankt voor jullie bezoek en reacties en tot gauw.

Kastelenwandeling in Wijnegem

We vertrekken aan café Vogelenzang lopen de lange dreef af langs slotgracht van kasteel Pulhof. Het water ziet er hevig groen gekleurd uit en langs de rand staan heel veel Rododendronstruiken die fel afsteken tegen de op de grond gevallen massa bruine beukenbladeren

De omwallingsgracht van kasteel Pulhof.

Langs de omwallingsgracht heel veel rododendrons

Op kleine foto’s drukken olm te vergroten

Een mooi kasteel met landgoed”KijkUit”reeds in 1648 vermeld.

Langs deze brug kom je aan de poort van privé kasteeltje

Op kleine foto’s klikken om te vergroten

We wandelen verder in de richting van Albertkanaal en gaan onder de brug door en volgen de dijk. De aanleg van Albertkanaal begon in in 1930.Deze 129 km lange verbinding tussen de Antwerpse haven en het Luikse Industriegebied werd in 1939 voor de binnenscheepvaart opengesteld.

Her en der zien we mooie stukjes natuur

Verder komen we aan een paar oude sluisjes

Kasteel Pulhof

Ingezoomd door de poort “Kasteel Pulhof en afsluiter van de wandeling

Bedankt voor jullie bezoek en reacties.Tot gauw.

Omhoog en omlaag (deel 2)

Om even op deel 1 van de wandeling terug te komen. We liepen bij de wandeling in Bomal en Juzaine over een mengeling van onverharde en half verharde bos-wandelwegen en paadjes. Na een zeer steile en lange helling naar boven daalden we terug af langs het wit-rode grandroute pad. Eenmaal beneden in het dal komen we op dwarsweg en zie je een grot opduiken de je kan bereiken langs kleine trapjes langs een weiland waar de zon zelden komt en de bodem lichtjes bevroren is.

Wat men denkt te zien kan soms echt gezichtsbedrog zijn. Want we dachten dat hier beneden water lag.

Dit is de kevergrot (grotte du Coléoptère)waar je in kan. Je ziet hier heel goed het kalklandschap. Hier werden de eerste opgravingen gedaan in de grot en terras in 1928-1934. Nadien in 1972-1987 werkte men er nauwkeuriger en dat leverde interessante resultaten op. De grot werd dus al bewoond in het Stenen tijdperk 10.000, jaar voor Christus .

-Zo ontdekte men dat mensen uit het Magdalénien -15.000 tot 9000 jaar voor onze tijdsrekening, hier hebben gewoond. Ze bewerkten ivoor afkomstig van mammoettanden. Er werd een bewerkte en gepolijste oorhanger gevonden die enigzins de vorm van kever had, vandaar de naam van de grot. Men neemt aan dat het hier ging om een vrouwelijk sexsymbool. De ivoren kever, de botten en opgegraven voorwerpen uit steen en hout (harpoenenpunten) worden bewaard in De Luikse universiteit. Er leefden ook rondtrekkende jagers in de grot en aan einde bronstijd werd grot gebruikt als collectieve begraafplaats. Met de koolstofdateringsmethode werd bewezen dat er in de grot rond 10.300 mensen hebben gewoond, die de plek die ze bewoonden bestrooiden met rode oker dat ook ontdekt werd in de grotten van Lascaux in Frankrijk

We wandelen richting Juzaine en zien daar een prachtige oude tractor staan van 1954, een oudje dat zich niet gewonnen geeft. We vervolgen onze wandeling en komen langs een stokoude verwaarloosde kapel

De oeroude kapel is wel beschermd.

We zien na een tijdje de aanduiding van het grote routepad weer en moeten een weg achter de woningen inslaan .Die leidt ons het groene dal van de Aisne in. Achter de huisjes bij de achtertuinen staat een kapelletje van” st Barbara


“wat verder rechts moeten we langs klein bruggetje de Aisne oversteken. Het bruggetje was verdwenen..misschien door de overstromingen. Navraag gedaan maar er is geen andere oversteek of bruggetje en de waterstand was te hoog en te wild om door het water te waden. Hier moesten we de heuvel over .Het was een erge ontgoocheling dat we niet aan de overkant geraakten en moesten we de hele weg terug langs de baan naar Bomal. Spijtig dat het laatste stukje niet mogelijk was .Nog even dus enkele foto’s van dingen die ik heb gefotografeerd die los van de wandeling stonden maar ik op de terugweg tegenkwam.

De oude watermolen, een korenmolen van Bomal. Het natuurstenen gebouw staat in de lengterichting van de waterloop de Aisne. Het metalen rad met onderslagrad met doormeter van 3,75m en een breedte van 2 meter is in 1800 gebouwd en heeft gewerkt tot in 1960.

Klikken op kleine foto’s om te vergroten

Hiermee sluit ik de wandeling en verblijf in Bomal af.

Bedankt voor jullie bezoek en reacties en tot gauw.